Categorie: productie

Gepost op door

De systemen en hun uitdagingen – een stand van zaken.

atelier werktafel studio ama

Dat ik echt wel ‘mijn ding’ gevonden heb, ik hoor dat geregeld. Een prachtig compliment en zo ervaar ik het ook. Ik heb mijn stem gevonden. Alles klopt. Mijn ‘werk’dagen zijn mooi, de uitdagingen op mijn pad leerrijk. De ontmoetingen en verrassingen had ik niet willen missen en ik kijk uit naar wat komt morgen en de tijd daarna.
 
 
Toch is er ook iets anders wat borrelt: het gaat traag. Elke dag werk ik aan de puzzelstukjes van een duurzame garderobe, gemaakt met de principes van Studio AMA. Duurzaam, afvalreducerend, sociaal verantwoord, tegenover de correcte prijs.

 
Ongeveer een jaar geleden maakte ik een keuze om te gaan voor het ethische modelabel waar ik als consument zelf naar op zoek was. Ik startte een project waarin ik op zoek zou gaan naar hoe verantwoorde mode tot stand kan komen waar ik zelf volledig zou achterstaan.
 
De uitdaging brengt mij naar meer uitdagingen. Naar systemen ontwikkelen en die vervolgens aan elkaar koppelen.
 
Zo heb ik voor een bepaalde stof (1) een goed ontwerp (2) maar nog geen confectieplek (3) gevonden.
 
Ik ontdekte een goed atelier (3) dat een ontwerp van mij perfect kan maken (2) maar het materiaal met de ideale capaciteiten kwam nog niet op mijn pad.
 
In mijn atelier is een muur vol tekeningen en plannen (2), rollen, dozen en stalen vol materiaal om mee aan de slag te gaan (1) een lijst van plekken om te bezoeken voor confectie (3).
 
 
Genoeg te doen dus. Een uitgebreider aanbod, meer verschillende kledingstukken,is iets waar ik naar verlang en nu ook echt nodig is. Ik werk eraan.
 
 
Ook hou ik jullie ondertussen graag op de hoogte van het reilen en zeilen via de sociale media. Ik denk na over hoe dit verder kan en mag evolueren. Ondertussen plooi en draad ik hang tags en wordt de nieuwe serie sweaters geborduurd.
 
 
Maar ik heb ‘mijn ding’ gevonden. En de uitdagingen mogen nog zo groot zijn, mijn plezier is dat ook. Herkenbaar?
 

Gepost op door

§2.SWEATER: het sociale verhaal van de productie

Hoe §2.SWEATER tot stand kwam

De confectie van §2.SWEATER gebeurde in een sociaal maatwerkbedrijf vlakbij Gent. Op die manier kon ik niet alleen invulling geven aan het sociale aspect van de productie, maar ook aan het lokale.

Toen ik op zoek was naar de sociale meerwaarde van het nieuwe chapter, botste ik op een sociaal maatwerkbedrijf in de buurt. Onder een begeleider werken er kleine groepen van medewerkers die een afstand kennen tot de arbeidsmarkt. De activiteiten worden aangepast aan de mogelijkheden van de werknemers.

De vraaggestuurde aanpak van de confectieafdeling liet me toe om mijn specifieke wensen door te geven. Samen met de begeleider van de groep overwoog ik de mogelijkheden. Zo werd het al snel duidelijk dat ik met een zeer beperkte oplage eerder een atypische klant was. Toch voelde ik meteen een klik.

Uiteindelijk besloten we om van de 4 à 5 modellen slechts één model in productie te laten gaan. Geen variatie in modellen, dus, maar daardoor wél de mogelijkheid om aan de slag te gaan met 12 (!) verschillende stoffen. Ook dat was geen evidentie. Toch vormde het een uitdaging die het team met beide handen vastgreep.

Ook wel ecologisch

Naast het sociale aspect van een maatwerkbedrijf is er ook het lokale. Het is heerlijk om de besprekingen in persoon te kunnen doen, zelf alles te kunnen brengen en halen. Het transport dat nodig is voor de reeks is miniem tegenover de klassieke aanpak. Dit ‘made in Belgium’-verhaal is iets om trots op te zijn.